این فیلم از هر شش جایزه موفق به دریافت چهار اسکار شد. به نظر شخصی من ، "Parasites" لیاقت این همه جوایز ، به ویژه جوایز قابل توجه را ندارد. بگذارید دلیل آن را توضیح دهم: امسال آثار شایسته زیادی برای عنوان "بهترین کارگردانی" و "بهترین فیلم" ادعا شده است. اما اگر کسی بتواند با یک جایزه برای "بهترین فیلم" موافقت کند ، دندانهایم را خرد کند ، پس چرا و به طور کلی برای آنچه به "بهترین کارگردان" دادند ، نمی توانم درک کنم.
صحبت در مورد فیلم های دیگر منطقی نیست ، بنابراین من کمی در مورد فیلم کره ای برای شما صحبت می کنم. طبیعتاً ، مانند هر فیلم شرقی ، شما انتظار شگفتی دارید (چه یک فیلم چینی ، ژاپنی ، کره جنوبی). همه چیز برای سلامتی آغاز شد ، و همانطور که می گویند برای صلح پایان یافت. یک کمدی جالب طنز به یک کمدی سیاه با عناصر درام تبدیل شد.
من اصلاً چنین حرکتی را نمی فهمم. کارگردان دقیقاً می خواست چه بگوید ، در پایان ایده اصلی فیلم چیست؟ بله ، در کره جنوبی مشکلات اجتماعی حاد نابرابری ، دشواری در یافتن شغل و به طور کلی در تحقق خود در آینده پس از فارغ التحصیلی وجود دارد. از این گذشته ، این کشور رتبه نخست جهان را در زمینه خودکشی دارد.
من هنوز گیجی در آخر فیلم را درک نمی کنم ، کمی شبیه به سبک تارانتینو. اما اگر نقاشی های کوئنتین را تماشا کنم ، کل پیام او را درک می کنم ، زیرا در کل بازدید از آن به نوعی توجیه می شود. در اینجا ، البته ، با علاقه زیاد آسان به نظر می رسد. اما این فینال هیچ احساسی بر جای نگذاشت ، پس از آن من به چیزی فکر می کردم ، یا چیزی به حافظه من سپرده شد. آیا حرکت کارگردان موجه بود؟ برای من ، نه ، اما این صرفاً نظر ذهنی من است. در عین حال ، فیلم بسیار چشمگیر ، فریبنده است ، اما پس از اتمام ، خلا a وجود دارد. این اثر از رده: "سینما در یک زمان جریان" است.
نویسنده: والریک پریکولیستف