اسم این ژانر رو چیه؟ اینجا! فیلم "نزدیک موزیکال" براساس وقایع واقعی. یک لایه کامل از چنین پروژه هایی وجود دارد ، اما همه کارگردان ها موفق نمی شوند داستان را بدون آسیب رساندن به واقعیت آشکار کنند. همزمان ، تصویری ایجاد کنید که در آن محدوده بصری و موسیقی به طور ایده آل ترکیب شده است.
دوباره سعی می کنم - "Bohemian Rhapsody" ، "Madonna: Birth of a Legend" ، "Amy" ، "Rocketman" - همه چیز روشن است ، اینها فیلم های موسیقی هستند. آنها درباره نوازندگان فرقه و از بسیاری جهات برای طرفدارانشان هستند که شخصاً برای خودشان می گویند "من اعتقاد دارم" یا "باور نمی کنم". همانطور که فکر می کنم با "نزدیک موسیقی" همه چیز بسیار پیچیده تر است. در اینجا لازم است نه "موضوع ستاره" ، بلکه موضوع یک دوره زمانی خاص (همان "فقط دختران در جاز هستند") ، یک برچسب خاص ("سوابق کادیلاک") ، یک داستان خاص ("زندگی به رنگ صورتی") و غیره.
در کتاب سبز ، تبعیض میان نژادی که در اواسط قرن گذشته در آمریکا رواج داشت ، نمونه آن یک نوازنده سرسخت خاص بود. این زمان هایی بود که نوازندگان سیاه پوست از قبل حق اجرای برنامه برای سفیدپوشان را داشتند ، اما به سختی می شد کنار آنها در یک میز و در یک اتاق خوابید.
وقتی شروع به تماشای فیلم کردم ، انتظار چیز متفاوتی را داشتم - درگیری ، درگیری ، تنش مداوم ، اما چیزی غیرمنتظره و دلپذیر به دست آوردم. دقیقا چه چیزی؟ داستان یک راننده ایتالیایی سفیدپوست و یک نوازنده سیاه پوست ، در یک موسیقی متن عالی و بازی عالی قرار دارد.
بنابراین ، دلار ایتالیایی ، و رئیس خانواده نیمه وقت ، شغل خود را از دست می دهد و بلیط خوش شانس را به شخصه یک پیانیست سیاه پوست (یا ، به گفته شما با تحمل تر ، یک ویرووز سیاه!
فقط یک مشکل وجود دارد - شخصیت ویگو مورتنسون ، تونی چتر باکس ، و او خودش واقعاً با افرادی با رنگ پوست متفاوت ارتباط ندارد. ولی! برای افراد خوب خوب است و دون شرلی فرد خوبی است ، حتی اگر دقیقاً برعکس تونی چتر باکس باشد. آنها با هم یک راه طولانی را باید از غرب میانه بگذرانند ، جایی که قوانین خودشان حاکم است و "کتاب سبز برای مسافران سیاه" بسیار مرتبط است.
در مقابل یک نمایش فوق العاده - ویگو مورتنسون / ماهرشالا علی ، سفید / سیاه ، سکولاریسم و بی دقتی ، تدبیر و سادگی ، تنهایی و روابط خانوادگی. عملکرد این دو به قدری زیباست که شما به سادگی متوجه بقیه بازیگران در کادر نمی شوید.
با تشکر ویژه از کریس بوورز ، آهنگساز فیلم ، برای موسیقی متن. طرفداران موسیقی قدیمی خوب اواسط قرن گذشته قطعاً آن را دوست خواهند داشت.
این فیلم به طور جدی برای طرفداران اکشن توصیه نمی شود - اینجا نخواهد بود. یک فیلم دلپذیر درباره وقایع تاریخی رخ داده ، و علاوه بر این ، به تازگی وجود دارد. من می توانم او را در ردیف موفق سینمای "نزدیک موسیقی" با کادیلاک رکوردز و آدریان برودی در همان سطح قرار دهم.
من شخصاً می دانم که چرا اسکار و گلدن گلوب دریافت شده است و همچنین می فهمم که چرا ماهرشالا علی ، بازیگر نقش دان شرلی در این فیلم ، به یک بازیگر محبوب در هالیوود تبدیل می شود و حتی جایگزین وسلی اسنایپس در نقش Blade می شود.
جزئیات مربوط به فیلم
P.S. با تمام علاقه ای که به جزئیات داشتم ، یک واقعیت جالب را پیدا کردم ، که البته حاوی یک اسپویلر برای بینندگان غیر تماشاگر است - دون شرلی واقعاً همراه با تونی چتر باکس به زندان رفت زیرا راننده یک پلیس بی تحمل را در فک هل داد. درست است که وقایع در طی سفر دیگری از نوازنده رخ داده است ، که معنای آنچه اتفاق افتاده را تغییر نمی دهد. پیانیست که از نظر قانونی فقط یک تماس داشت ، با برادر رئیس جمهور کندی ، رابرت ، که در آن زمان دادستان کل بود تماس گرفت. و رابرت کندی به پلیس ، که موسیقی دان برجسته را پشت میله های زندان قرار داد ، واقعا سرزنش کرد.
نویسنده:اولگا کنیش
